108. Niespełnione dzieło

Cisza
Zdaje się nieunikniona.
Puste słowa
Próbują,
Ratują;
Nawet szum ustał.

Rozmazany obraz przyszłości,
Niespełnione dzieło,
Abstrakcyjne,
Oryginalne,
Tworzone wspólnie.
Brakuje twoich barw,
Tych wyjątkowych,
Starannie dobranych;
Coś zaburzyło delikatny ład.
Zbyt kruchy,
Zawsze na granicy.

Podobny tylko uśmiech,
Gdzieś pod nim
Niedaleko,
Niby próżnia;
Czym oddychasz?

Kolejny
Nowy etap,
We mnie wciąż ten stary,
Wieczny i trwały;
Jak zmieni cię,
Jak przeżyjesz
Bez odrobiny tchu,
Bez strat,
Gdy nie masz czego tracić?