452. Odczuwania

Głód prowadzi do osłabienia.
Spojrzenie w ciemność,
próba odnalezienia siebie w pustej przestrzeni,
gdzie bez tłumu tracę się,
zlewam z niematerialnym,
będąc wciąż bytem.

Wciąż bytem.
Po zapachu rozpoznasz, że to moje słowa,
że grają dla ciebie 

w rytm doznań silniejszych ode mnie
pierwszy raz z szansą na spełnienie. 

Po zapachu, którym przyciągać próbuję pożądane,
przyciągać w milczeniu,
by nie powiedzieć za dużo,
poznasz, że odczuwać można na wiele sposobów,
że świadomość jest barierą
dzielącą od osiągalnego.

Głód rodzi ambicje.
Zmierzenie ze słabością,
dążenie do zaspokojenia czegoś ponad przyziemne.
Kropla rozsądku przeważa szalę, 

odsuwa od szansy, jaką jest nieustanne podążanie
za niemym głosem
o ulubionym zapachu.

Głód rodzi nieznane pragnienia.