Masz czasem poczucie zagubienia?
Ja też nie rozumiem.
Wiodący głos zagłusza obawa,
Czy zaufać?
Próbuje przekrzyczeć przykre myśli.
Weź oddech,
Wypuść z siebie resztki starego powietrza.
Powiew wiatru zmiecie z nas kurz,
Poczujemy się nieco młodziej.
W końcu to nasz dzień - nazwać tak mogę każdy z nich.
Bo kto zabroni napawać się, czerpać?
Jakbym ostatni raz dostała szansę.
A ta ucieka, zmusza mnie do biegu.
Byle nie ulec chwilom pozornym, w których tak naprawdę nigdy nie istniałam.
Puste karty w życiorysie, przerywniki bez znaczenia.
Ile razy się to zdarza?
Byle zapisać jak najwięcej.
Jak radzę sobie dziś?
Nie było łatwo uciszyć rozsądku.
Wiodący głos nie przekrzykuje już przykrych myśli,
On współgra, śpiewa w ich rytm,
By łzę przemienić w uśmiech.
Masz czasem poczucie zagubienia?
Ja też go nie znam.
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz